Spaanse taal!!!
Blijf op de hoogte en volg Frits & Marianne
15 Juni 2014 | Spanje, Los Balbases
Hallo allemaal,
Onze dag vandaag was in feite heel relax.
Tegen half 9 weer weg na een goed ontbijt. Na 1 km waren we Belorado uit en we hebben de eerste 40 km in stille harmonie gefietst, er was geen kip op weg, de dorpen waren gehuchten van niet meer dan 5 huizen en misschien een vervallen kerk, en alleen maar stilte van de natuur maar wel het gefluit van de vele soorten vogels.
De bermen stonden vol met heerlijke bloemen, de geur van de kamperfoelie kwam er nog bij en er waren velden vol papaverbloemen.
Maar de weg was heel erg verlaten, ik geloof dat we 2 auto`s en een wielrenner gezien hebben. De wielrenner maande ons om erg voorzichtig te zijn, wij waren aan het klimmen en hij ging berg af. Het punt was nl. er lag veel los grind op de weg.en bij afdaling is dat hartstikke gevaarlijke.
Wij moesten ongeveer 3 km afdalen naar Villalomez (gehucht).
Vandaar naar St. Juan de Ortega op 1000 m.
De temperatuur was goed, rond de 20° maar er was een stevig briesje, in ons voordeel!
In Arlanzon hebben we een heerlijke koffie gedronken met een dikke plak cake, te samen voor 5,10 euro (?) en daarna richting Burgos.
Na een militaire basis moesten we linksaf en er zou een klim volgen van 700 m en 8 tot 14%.pffffff!
We zagen de weg gaan en Frits zei al,dat wordt lopen. Maar de 14% was in het begin en we zijn hem helemaal op gefietst!!!
Verder richting Cardenajimeno naar Burgos.
In Burgos aangekomen hebben we de eerste km over een fietspad gefietst midden door een park of zo iets. Het was hartstikke druk.
Later realiseerde ik me dat het Sacramentsdag was, en aangezien Spanje heel rooms katholiek is, wordt dat goed gevierd.
Er waren heel veel mensen en nog veel meer kinderen op de fiets.
Dit was een route waar heel veel pollen rond vliegen en op de grond liggen.
Als ik me goed herinner, zeiden Wiel en Ralf Pakbier, toen zij hier fietsten 2 jaar geleden, dat het leek of er sneeuw lag. Maar het zijn dus allemaal pollen van de bomen!!
In Burgos aangekomen vielen we met de neus in de boter. Er was vanalles te doen, Muziek, een of andere wedstrijd en voor de kathedraal ook iets met muziek. De stad bruisde!!
We hebben overal wat rond gekeken, een stempel gehaald en toen zijn we lekker gaan lunchen!
Hans, we hebben een lekkere pizza gegeten, dun en precies goed voor weer verder te fietsen. Aangezien we geen alcohol drinken onder het fietsen, een koude cola!.
Nou was de volgende klus, Burgos uit komen. Een man riep ons toe (en wijzen) Santiago, naar rechts! Wij dus gedaan maar we kwamen nergens uit!
Gedraaid en onze eigen weg maar gezocht. Toen we die eenmaal gevonden hadden waren we zo Burgos uit.
Richting Arcos, Albillos, Cavis en toen Estepar.
Het was kwart over 3, wel erg vroeg om te stoppen en eenmaal in het dorpje wisten we het zeker, we gaan door.
Estepar ligt aan de autoweg, is een dorp van 1 brede straat met een handjevol huizen,een casa rural en een restaurant en het waaide er ontzettend!
De volgende halte was Castrojeriz, 25 km verder.
Nou die weg vergeten we niet gauw, we zijn helemaal niemand tegen gekomen, berg op, heel veel tegenwind en zo eenzaam als de pest!
Maar goed, het was de route, dus verder.
We moesten nog 13 km naar Castrojeriz, een bord: Santiago 514 km.
Yehhhhh!!!!
2 km voor het einddoel kwamen we langs St. Anton, dit was vroeger een klooster geweest die de pelgrims opving en verzorgde. Als de pelgrims verlaat waren, vonden ze in een nis brood en wijn.
Het is een prachtige ruine, er is nu nog een refuge voor de pelgrims.
2 km verder, ons einddoel.
Wat rond gefietst en nu zitten we in een hostal tegenover de H. Clarakerk.
We zijn beland in een klein voor dorpje van de stad, maar heel mooi.
Na de gebruikelijke dingen gedaan te hebben, een pilsje op het terras en rond half 8 zijn we gaan eten.
Je moet je voorstellen: de mensen spreken echt alleen maar Spaans!, dus alles gaat met handen en voeten.
De dochter des huizes stond achter de bar (ongeveer 30 jaar), zou je denken dat ze iets van Engels zou spreken, maar nee hoor. Frits gevraagd of we konden eten (Engels en Frans door elkaar) en ja hoor, we kregen een tafeltje met bestek en servet, we konden kiezen tussen spaghetti en tortilla`s, fles wijn er bij, en wij wachten.
De spaghetti en de tortilla`s werden in de magnetron op gewarmd en toen bij ons neer gezet met een mandje brood.
Het smaakte allebei goed. 2e gerecht, er kwam maar niks, Na een tijd gewacht te hebben ging Frits maar eens vragen of er nog iets te eten was.
Tapas was het volgende, kaas, een soort salami en een lekkere ham!
Dit werd mooi op een groot bord gelegd en bij ons neergezet.
Het smaakte goed, daar ging het niet om, maar het is niet ons idee van avond eten!
Dan kun je zien als je de taal niet spreekt, er enorme misverstanden kunnen ontstaan.
Gelukkig konden we er om lachen.
Morgen vroeg weer verder richting Sahagun, kijken of we het halen.
Vandaag gefietst: 118 km.
Onze dag vandaag was in feite heel relax.
Tegen half 9 weer weg na een goed ontbijt. Na 1 km waren we Belorado uit en we hebben de eerste 40 km in stille harmonie gefietst, er was geen kip op weg, de dorpen waren gehuchten van niet meer dan 5 huizen en misschien een vervallen kerk, en alleen maar stilte van de natuur maar wel het gefluit van de vele soorten vogels.
De bermen stonden vol met heerlijke bloemen, de geur van de kamperfoelie kwam er nog bij en er waren velden vol papaverbloemen.
Maar de weg was heel erg verlaten, ik geloof dat we 2 auto`s en een wielrenner gezien hebben. De wielrenner maande ons om erg voorzichtig te zijn, wij waren aan het klimmen en hij ging berg af. Het punt was nl. er lag veel los grind op de weg.en bij afdaling is dat hartstikke gevaarlijke.
Wij moesten ongeveer 3 km afdalen naar Villalomez (gehucht).
Vandaar naar St. Juan de Ortega op 1000 m.
De temperatuur was goed, rond de 20° maar er was een stevig briesje, in ons voordeel!
In Arlanzon hebben we een heerlijke koffie gedronken met een dikke plak cake, te samen voor 5,10 euro (?) en daarna richting Burgos.
Na een militaire basis moesten we linksaf en er zou een klim volgen van 700 m en 8 tot 14%.pffffff!
We zagen de weg gaan en Frits zei al,dat wordt lopen. Maar de 14% was in het begin en we zijn hem helemaal op gefietst!!!
Verder richting Cardenajimeno naar Burgos.
In Burgos aangekomen hebben we de eerste km over een fietspad gefietst midden door een park of zo iets. Het was hartstikke druk.
Later realiseerde ik me dat het Sacramentsdag was, en aangezien Spanje heel rooms katholiek is, wordt dat goed gevierd.
Er waren heel veel mensen en nog veel meer kinderen op de fiets.
Dit was een route waar heel veel pollen rond vliegen en op de grond liggen.
Als ik me goed herinner, zeiden Wiel en Ralf Pakbier, toen zij hier fietsten 2 jaar geleden, dat het leek of er sneeuw lag. Maar het zijn dus allemaal pollen van de bomen!!
In Burgos aangekomen vielen we met de neus in de boter. Er was vanalles te doen, Muziek, een of andere wedstrijd en voor de kathedraal ook iets met muziek. De stad bruisde!!
We hebben overal wat rond gekeken, een stempel gehaald en toen zijn we lekker gaan lunchen!
Hans, we hebben een lekkere pizza gegeten, dun en precies goed voor weer verder te fietsen. Aangezien we geen alcohol drinken onder het fietsen, een koude cola!.
Nou was de volgende klus, Burgos uit komen. Een man riep ons toe (en wijzen) Santiago, naar rechts! Wij dus gedaan maar we kwamen nergens uit!
Gedraaid en onze eigen weg maar gezocht. Toen we die eenmaal gevonden hadden waren we zo Burgos uit.
Richting Arcos, Albillos, Cavis en toen Estepar.
Het was kwart over 3, wel erg vroeg om te stoppen en eenmaal in het dorpje wisten we het zeker, we gaan door.
Estepar ligt aan de autoweg, is een dorp van 1 brede straat met een handjevol huizen,een casa rural en een restaurant en het waaide er ontzettend!
De volgende halte was Castrojeriz, 25 km verder.
Nou die weg vergeten we niet gauw, we zijn helemaal niemand tegen gekomen, berg op, heel veel tegenwind en zo eenzaam als de pest!
Maar goed, het was de route, dus verder.
We moesten nog 13 km naar Castrojeriz, een bord: Santiago 514 km.
Yehhhhh!!!!
2 km voor het einddoel kwamen we langs St. Anton, dit was vroeger een klooster geweest die de pelgrims opving en verzorgde. Als de pelgrims verlaat waren, vonden ze in een nis brood en wijn.
Het is een prachtige ruine, er is nu nog een refuge voor de pelgrims.
2 km verder, ons einddoel.
Wat rond gefietst en nu zitten we in een hostal tegenover de H. Clarakerk.
We zijn beland in een klein voor dorpje van de stad, maar heel mooi.
Na de gebruikelijke dingen gedaan te hebben, een pilsje op het terras en rond half 8 zijn we gaan eten.
Je moet je voorstellen: de mensen spreken echt alleen maar Spaans!, dus alles gaat met handen en voeten.
De dochter des huizes stond achter de bar (ongeveer 30 jaar), zou je denken dat ze iets van Engels zou spreken, maar nee hoor. Frits gevraagd of we konden eten (Engels en Frans door elkaar) en ja hoor, we kregen een tafeltje met bestek en servet, we konden kiezen tussen spaghetti en tortilla`s, fles wijn er bij, en wij wachten.
De spaghetti en de tortilla`s werden in de magnetron op gewarmd en toen bij ons neer gezet met een mandje brood.
Het smaakte allebei goed. 2e gerecht, er kwam maar niks, Na een tijd gewacht te hebben ging Frits maar eens vragen of er nog iets te eten was.
Tapas was het volgende, kaas, een soort salami en een lekkere ham!
Dit werd mooi op een groot bord gelegd en bij ons neergezet.
Het smaakte goed, daar ging het niet om, maar het is niet ons idee van avond eten!
Dan kun je zien als je de taal niet spreekt, er enorme misverstanden kunnen ontstaan.
Gelukkig konden we er om lachen.
Morgen vroeg weer verder richting Sahagun, kijken of we het halen.
Vandaag gefietst: 118 km.
-
15 Juni 2014 - 23:37
Bernadette En Willie:
Hoi Frits en Marianne,
Wat gaan jullie goed, jullie verhalen geven een goed beeld hoe jullie de camino beleven en er van genieten. Nu al zo ver dat het einddoel Santiago de Compostela al aardig dichtbij komt. Met het einddoel in gedachte en gedenkwaardige plekken als Leon, Hospital d'Orbigo en Cruz de Ferro op jullie route zullen de heuvels/bergen die nog komen wel gemakkelijk te nemen zijn. Geniet maar van de laatste 500 km, we zullen jullie met plezier volgen tot jullie einddoel.
Bon camino
Bernadette en Willie
-
16 Juni 2014 - 00:53
Hans Mulders:
Alweer zo'n mooi verhaal....wat een ervaringen.
Chris en ik, waren ooit (in 1978 om precies te zijn!) in voormalig Joegoslavië en vroeger aldaar, in de Duitse taal, de weg aan een Joegoslaaf. Hij stuurde ons 100% de verkeerde kant op!
Ook dat overkomt de hedendaagse pelgrim dus.
Een aantal extra kilometers rijden....dat wel.
De stilte in de natuur, de geluiden van de vogels, het ruisen van de bomen en de planten in de wind.
Geen mens op jullie weg.
Alleen jullie twee samen....op weg naar Santiago de Compostella....een mooie gedachte!
En dan...
De bruisende mensenmassa die geniet van het feest in de stad....en jullie maken het mee.
Nog 500 kilometer te gaan Marianne en Frits.
Het gaat jullie zeker lukken.
Bon Caminno.
Veel liefs,
Hans -
16 Juni 2014 - 14:10
Marianne:
Ha die Marianne en Frits,
Gaan als een speer richting Santiago. Muy bonito el campo de España.
Tips i.v.m. eten in Spanje: de Spanjaard eet om half 3 - 3uur warm!! menu del día, meestal 3 gangen + drinken voor 10 -12 euro. Daarna sieta!
Het avond eten bestaat inderdaad meestal uiit tapa's .... maar wel heel lekker toch?
Ik geniet van je verslag en reis in gedachten mee... Krijg heel veel zin in Spanje! Heel fijne en goede reis nog en tot gauw!
Buen camino. Marianne -
16 Juni 2014 - 16:20
Mayke Hanssen:
Hoi Frits en Marianne,
Ook in het zonnige Malta houden we jullie reisverslagen dagelijks bij. Het is geweldig om te lezen, hoe behulpzaam en aardig iedereen daar is. Kunnen ze hier af en toe een voorbeeld aan nemen. Hel veel fietsplezier en we lezen weer graag je volgend verslag.
Leon en Mayke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
